حسنیه

ناخدامان حضرت سیدعلیست/

بعد روح الله او برما ولیست/

اوعلمدار امام غائب است/

مهدی آخرزمان رانائب است/

بی ولایش بی خمینی بودنست/

سربه پای هریزیدی سودنست/

بی ولایش باعدو همسوییست/

دم زدن ازراه حق پرروییست/

بی علی با روح حق لافست ولاف/

بانبی بی مرتضی ره شدخلاف /

امر امر اوست؛او بر ما سراست/

اوامام ومقتدا؛اورهبراست/

اوامیرعشق رادلبندهست/

فاطمه رایاور و فرزندهست/

اوعلمدارسپاه مهدویست/

نائب المهدی و برملت ولیست /

گر بگویدگوی آتش میشویم/

درکف او تیغ سرکش میشویم/

گر که او فرمان دهد،شمشیرمان!/

میخورد آب ازگلوی خائنان/

اشترجمال راپی می کنیم/

تیر او را سنگ در"دی” می زنیم/

“رهبرا"گوییم مادرهرنفس/

باتوماهستیم تاآخرنفس

برای سلامتی رهبر عزیزمان صلوات برمحمدوآل محمد.ص

حتما بخونید قشنگه .

معلم دانش آموزی را صدا زد و گفت، شعر بنی ادم را بخوان،

دانش اموز شروع کرد :

بنی ادم اعضای یک پیکرند

که در آفرینش زیک گوهرند

چو عضوی به درد آورد روزگار

دگر عضوها را نماند قرار

بعد ساکت شد. معلم گفت بقیه اش، گفت آقا نتونستم حفظ کنم، مادرم مریضه و گوشه خونه افتاده، پدرم سخت کار میکنه و خرج دوا ودرمونشو میده، من باید کارهای خانه را انجام بدم و به خواهر و برادر کوچیکترم هم رسیدگی کنم، به خدا وقت نکردم، ببخشید.

معلم گفت : همین! ببخشید؟ این که نشد جواب! همه مشکل دارن، باید درستو میخوندی. مشکل تو به من مربوط نیست.

در این لحظه پسر با چشمانی خیس گفت : آقا یادم اومد.

تو کز محنت دیگران بی غمی

نشاید که نامت نهند آدمی.

من آرزو کردم برایت یار باشم

من آرزو کردم برایت یار باشم